دو درصد قیمت بلیت هواپیما مربوط به سوخت است
تاریخ انتشار: ۹ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۸۴۲۶۳۴
در ویژه برنامه انتخاباتی بالاتر موضوع تخصیص یارانه به سوخت هواپیما مورد بررسی قرار گرفت و نظرات مخالف و موافق این موضوع مطرح شد. منظری، معاون اسبق هوانوردی سازمان هواپیمایی کشوری و بیات مشاور رئیس سابق هواپیمای کشوری به سوالاتی پاسخ دادند.
منظری گفت: سوخت هواپیما و هزینه آن یکی از موضوعات اقتصادی در بحث حمل و نقل هوایی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
او افزود: در حال حاضر سهم بخش خصوصی در بازار حمل و نقل هوایی بیش از ۵۰ درصد است. شرکتهای خصوصی بدهکاری که بابت خرید سوخت دارند بسیار کمتر از بدهی بخش دولتی است و این به دلیل است که شرکتهای دولتی هزینه سوخت را به صورت اعتباری پرداخت میکنند و این باعث تبعیض خواهد شد و کیفیت خدمات را پایین میآورد. در حالی که اگر یارانه سوخت برداشته شود و توزیع سوخت به صورت غیرانحصاری شود میتواند در بخش حمل و نقل هوایی تاثیر بگذارد.
بیات گفت: امروزه صنعت هوایی پیشران توسعه محسوب میشود و اثراتی بر صنایع مختلف میگذارد. راه تبلور صنعت هوایی از جهت کیفی و کمی از راه آزادسازی میگذرد، اما در شرایط فعلی یک سری اقدامات در حوزه زیرساختی و حکمرانی هوانوردی باید صورت بگیرد تا به سمت آزادسازی نرخ سوخت برویم. در یک هواپیمای یک ساعت پرواز تنها ۲ تا ۲.۵ درصد قیمت تمام شده بلیت مربوط به سوخت است.
او افزود: شروع حرکت ما به سمت آزادسازی باید با اصلاح نرخ گذاری باشد. در غیر این صورت هزینه حذف یارانه سوخت را مردم میدهند. سال گذشته در پروازهای داخلی ۲۱۷ هزار ساعت پرواز انجام شده است حدودا ۶۰۰ میلیون لیتر مصرف این میزان ساعت بوده که ارزش آن ۱۶هزار میلیارد تومان میشود.
منظری گفت: در حال حاضر قیمت گذاری در حمل و نقل هوایی به صورت تکلیفی انجام میشود و این باعث شده که سرمایه گذار واقعی به این عرصه ورود پیدا نمیکند و همچنین در مواردی مانند پیدا نشدن بلیت فساد ایجاد میکند. حذف یارانه سوخت، شرکتها را به سمت کیفی سازی حرکت میکند. یارانه در سوخت نباید به همه تعلق بگیرد و باید برای موارد خاصی و استانهای کم برخوردار استفاده شود.
او ادامه داد: در صورت آزادسازی نرخ سوخت، هزینه بلیت افزایش فراوانی نخواهد داشت و قیمت به سمت واقعی شدن پیش میرود.
باشگاه خبرنگاران جوان اقتصادی اقتصاد و انرژیمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: سوخت هواپیما سوخت یارانه ای نرخ بلیت هواپیما حمل و نقل هوایی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۸۴۲۶۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برنامههای مربوط به محدود کردن گرمایش زمین ضعیف است
تحقیقات جدید در دانشگاه آنگلیا شرقی (UEA) نشان داده است که برنامههای کربنزدایی کنونی برای پیروی از اهداف توافقنامه آب و هوایی پاریس با هدف محدود کردن گرمایش زمین به ۱.۵ درجه سانتیگراد کافی نخواهد بود، همانطور که در مطالعه منتشر شده در مجله Nature نیز گزارش شده است.
دانشمندان با اندازهگیری «شکاف انتشار» بین برنامههای مختلف حفاظت از آب و هوا و آنچه واقعاً برای رسیدن به این هدف مورد نیاز است، به این نتیجه رسیده اند.
این مطالعه معتقد است که فاصلهای به میزان ۳.۲ میلیارد تن دی اکسید کربن (CO ۲) بین برنامههای فعلی جهانی برای حذف کربن از جو و آنچه که تا سال ۲۰۵۰ برای جلوگیری از بدترین اثرات گرمایش جهانی مورد نیاز است، وجود دارد.
از سال ۲۰۱۰، آژانس محیط زیست سازمان ملل متحد (UNEP) اندازه گیریهای مشابهی را از این شکاف انتشار انجام داده است، و تحقیقات دانشگاه آنگلیا شرقی، که عمدتاً بر حذف دی اکسید کربن تمرکز دارد، نشان میدهد که اگر میخواهیم به حیات خود ادامه دهیم، سیاست آب و هوا نیازمند مقیاس بلندپروازانه تری است.
این به معنای دنباله روی از یک رویکرد دقیقتر و قویتر است که شیوههای کربنزدایی کنونی را حفظ میکند، اما همچنین بر کاهش انتشار، انرژیهای تجدیدپذیر و کاهش جنگلزدایی تمرکز دارد. گزینههای جدیدی برای کربنزدایی نیز وجود دارد که بسیاری از کشورها حتی در بررسی آن کند هستند چه رسد به آن که این طرحها را اجرا کنند.
این تکنیکها شامل سیستمهای فیلتر هوای پیشرفته و هوازدگی سنگها میشود، تکنیکی که در آن کربن از جو حذف و در سنگها ذخیره میشود.
تحقیقات نشان میدهد که این گزینههای جدید باید در سالهای آینده گستردهتر شوند تا به آستانه ۱.۵ درجه سانتیگراد برسند.
نویسنده اصلی این مطالعه، دکتر ویلیام لمب، از گروه کاری علم پایداری کاربردی در MCC، گفت: محاسبات قطعاً باید بهبود یابد، و این بسیار واضح است که بدون کاهش سریع انتشار گازهای گلخانهای به صفر، در همه بخشها، حد ۱.۵ درجه سانتیگراد تحت هیچ شرایطی برآورده نخواهد شد.
دکتر نائومی وان، یکی از نویسندگان مرکز تحقیقات تغییرات آب و هوایی تیندال در دانشگاه آنگلیای شرقی، اضافه کرد: کشورها به آگاهی، جاهطلبی و اقدام بیشتر در مورد افزایش روشهای حذف CO ۲ در کنار کاهش قابل توجه انتشار گازهای گلخانهای برای تحقق توافقنامه آب وهوایی پاریس نیاز دارند.
برای این منظور، حتی اگر هر کشور به وعدههای خود در مورد اهداف کربنزدایی پایبند باشد، میزان کربن حذفشده احتمالا تا سال ۲۰۳۰ حداکثر تا ۰.۵ میلیارد تن و تا سال ۲۰۵۰ به ۱.۹ میلیارد تن افزایش مییابد و اعلام کرده است که نیاز به افزایش دارد. در حالیکه، حذف ۵.۱ میلیارد تن برای جلوگیری از بدترین اثرات تغییرات آب و هوایی ضروری است.
هیئت بین المللی تغییرات اقلیمی سناریوی جایگزینی را پیشنهاد میکند که در آن دولتهای جهان با یکدیگر همکاری میکنند تا تقاضای جهانی انرژی را کاهش دهند، سناریویی که با "رفتار همراه با انگیزه سیاسی" تسریع میشود. در این سناریو، کربن زدایی تا سال ۲۰۵۰ به میزان ۲.۵ میلیارد تن افزایش مییابد و روشهای جایگزین به کاهش شکاف انتشار به ۴۰۰ میلیون تن کمک میکند؛ بنابراین ما اساساً باید کل جامعه خود را از یک جامعه منفعت شخصی به جامعهای با همکاری جهانی تبدیل کنیم.
منبع: الیوم السابع
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم